Vanaf 31 maart 2007 maken Marc Sedeyn, Pier (Jean-Pierre) Verfaillie en Luc De Corte vanuit Gent België een pelgrimstocht naar Santiago De Compostela.

10 juni 2007

Van Hagetmau naar Ostabat (2/6 tot 4/6/07)

2-6-07 Naar Orthez 28 km totaal 1542 km

Dit is een prachtige etappe waar je helemaal van opfleurt. Om 7u zijn we al aan het stappen in een aangenaam golvend landschap. In Beyris krijgen we opnieuw gezelschap van een hond. Deze keer een rustige labrador die blijkbaar gewend is aan autoverkeer. Als we 5 km verder in Saut-de-Naveilles een grand café au lait drinken, blijft het dier geduldig aan de deur van de bar wachten. Gelukkig komt even later de eigenaar het dier ophalen. Aan de plantengroei zie je dat we nu echt in het zuiden zitten. Parasoldennen, yucca’s, agaves, palmbomen en vijgenbomen en hele dikke bamboestengels. We zijn in de Béarn in het departement Pyrénées-Atlantiques. Het pad is zeer gevarieerd en in tegenstelling tot de Landes hebben we nu na elke bocht een ander zicht. We naderen Orthez en krijgen een krop in de keel. Voor ons in het zuiden zien we de besneeuwde toppen van de Pyreneeën. Dit geeft een kick, weten dat we heel Frankrijk diagonaal van NO tot ZW hebben doorkruist! Nu komt de Spaanse grens in zicht!
We halen in het bureau de tourisme de sleutel van de gîte. Dit is niet te geloven! De gîte is ingericht in een dertiende-eeuws kasteel op de 2de etage. Via een wenteltrap in een toren komen we in een 5-sterrenverblijf met alle mogelijke comfort. Marcel de Fransman, vertrokken in Mont-de-Marsan is er ook. Wat later komen ook Adri en Trienette. Het is er zo gezellig dat we afspreken om zelf ons potje te koken. L en T krijgen carte blanche en gaan om boodschappen. Dus eten we ’s avonds een lekkere spaghetti bolognaise met lekker wijntje. Rond 20 u komt nog een fietser binnengevallen, Filip. De man is doodop en voelt zich niet lekker. Hij wil zelfs niks eten door een ontstelde maag. M en P doen de afwas en er wordt heel wat afgekletst. Dit is een heerlijk moment van verbondenheid. Pelgrims onder elkaar. We praten Duits, Engels, Nederlands en Frans, en we begrijpen elkaar. We voelen ons gelukkig....


3-6-07 Naar Sauveterre-de-Béarn 24 km totaal 1566 km

L en T hebben gisteren hun werk goed gedaan. Bij het boodschappen doen dachten ze ook aan een lekker zondags ontbijt met chocoladekoeken en koffie. En bovendien nog een gekookt eitje! Aber Filip ‘frühstückt niemals’! Toch een speciale pelgrim... De man legt met de fiets per dag niet meer dan 35 km af. Onderweg neemt hij ruim de tijd om alles te bezoeken. We nemen afscheid van hem en vertrekken rond 8u 30 met een stevig ontbijt in de maag. Het is weer een prachtig parcours. Hier komen we met onze vrouwen nog naartoe...
Als we in Sauveterre een biertje drinken komt Filip met de fiets langs. Dit gaat toch wel heel traag vooruit! Ook M komt er bij zitten. Vandaag is het moederdag in Frankrijk. We zien veel auto’s waarin bloemstukken worden vastgehouden. We logeren in een chambre d’hôte. Weer een prachtig huis met verzorgde kamers. Achter in de tuin heb je een mooi zicht op de ‘Gave d’Oloron’, een mooie snelstromende rivier die druk bevaren is door kano’s. Mevrouw vult de wasmachine met onze vuile was en na een uurtje aan de wasdraad kan alles weer in de rugzak. ’s Avonds krijgen we eerst een lekkere maaltijdsoep, typisch ‘Béarnaise’ en als hoofdmaaltijd een typische Baskische pastaschotel met Franse wijn. Lekker! Aan de gastvrouw vragen we de juiste betekenis van UTREIA. Onmiddellijk zoekt ze het via de computer op, maar we kunnen niks vinden. Dit blijft ons intrigeren... wie zal ons uitleg kunnen geven? Het wordt weer een supergezellige avond zodat we pas om 22u30 gaan slapen. Onwezenlijk laat voor een pelgrim.


4-6-07 Naar Ostabat 26 km totaal 1592 km

Bij het ontbijt worden we verwend! 4 soorten brood, confituur, honing, boter met of zonder zout, koffie en thee à volonté...
Buiten is het grijs en somber en het regent zachtjes. Maar zoals men hier zegt: la pluie le matin, n’arrête pas le pèlerin!
We trekken dus regenpak of poncho aan. Het is volledig windstil. Volgens Marcel moeten we ons geen illusies maken. De wolken kunnen de Pyreneeën niet over en alles zal hier uitregenen. Daar lijkt het wel op. Het regent afwisselend hard en zacht. Jammer, het uitzicht moet hier fantastisch zijn. Ons zicht blijft beperkt tot de klep van onze pet en de grond net voor onze voeten. Het pad verandert in een stromende beek. Eén voordeel: we schieten goed op want vertikken het om ergens stil te staan. In Saint-Palais is er een bar open waar we een café au lait drinken en eventjes de natte kleren uitdoen. Niet alle natte kleren, want we zijn nat tot op ons vel. Tegen dit weer helpt zelfs het duurste Goretex pak niet!
Marcel zegt dat Saint-Palais het absolute centrum van Baskenland is. We zien op straat andere pelgrims. In het gehuchtje Gibraltar komen de drie Franse pelgrimswegen samen; de weg van Le Puy (GR 65), Tours en voie de Vézelay. Even voorbij Gibraltar is er een lastige klim. Voor ons zien we verspreid 6 pelgrims lopen. Vanaf hier wordt het druk, dat is duidelijk. Jammer van het weer en het uitzicht (geen zicht).
Marcel heeft voor ons 5 gereserveerd in chambre d’hôte Ferme Gainako-Etxea, een spiksplinternieuw complex met 50 slaapplaatsen, pas open sinds 1 mei. Bij het binnenkomen krijgen we onmiddellijk krantenpapier om de schoenen te drogen. Er zijn veel wasrekjes om onze natte kleren op te drogen. Het weer wordt beter. Buiten genieten we van een prachtig zicht op Ostabat en de bergen. We worden bovendien beloond met een reusachtige regenboog.
De Basken hebben net als de Corsicanen een grote zangtraditie. Daar kunnen we ’s avonds tijdens de maaltijd van genieten. De gastheer met zijn typische Baskenbarret vergast ons op Baskische liederen. Ondertussen wordt gul wijn geschonken. Als de man vraagt of iemand anders wil zingen legt Trienette uit dat P mondharmonica speelt. Er is geen ontkomen aan. P moet en zal spelen! Dus speelt P de longen uit zijn lijf. Op het repertoire: de boerkens smelten van vreugd en plezier, les feuilles mortes, à la claire fontaine... Er wordt enthousiast meegeklapt en gezongen. Het wordt een groot succes en een onvergetelijke avond.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Weerom een prachtig verhaal!
We blijven ernaar uitzien. Proficiat met jullie prestatie tot nu toe!
Katrien en Luc

Guy (= Gwy) zei

Het blijft aangenaam om jullie verhaal te volgen.
Ooit hoop ik in jullie voetstappen te treden, En voorlopig verslind ik iedere paragraaf die jullie schrijven.

Anoniem zei

Wij genieten enorm van jullie verhaal.
Ook herkennen wij zeer veel van wat wij zelf in 2004 hebben meegemaakt op onze voettocht vanuit Nederland naar Santiago de Compostela.
"Ultreya" betekent "houdt vol" en wordt veel gebruikt in de aanmoediging "Ultreya e Suseya" hetgeen betekent "Westwaarts en houdt vol".
Wij wensen jullie veel succes op jullie verdere tocht en blijven jullie volgen.

Ginie en André van den Berg

Anoniem zei

Alweer heel leuk jullie verhalen te lezen. Volhouden en blijven schrijven.
Dikke kus.
jef, mona, felix, lola

Anoniem zei

Jullie zijn op zoek naar de betekenis van E Ultreia (let op de spelling). De zin ‘... e Ultreia, e suseia, deus adjuvanos ...’ komt uit een oud pelgrimslied uit de Codex Calixtinus, 12de eeuw en betekent zoveel als ‘Westwaarts en hou vol! God helpt ons’
'Ultreia!", zongen de middeleeuwse pelgrims tussen Roncesvalles in de Pyreneeën en het verre Galicië. Het lied begeleidde miljoenen pelgrims op hun voetreis naar Santiago de Compostela, waar ze vergeving van zonden en zielenrust hoopten te krijgen.
E Ultreia, heren!

Gerwin

Anoniem zei

Ultreya e suseya!
Saint-Jean-Pied-de-Port: Jullie verlaten de zuidwestelijke richting en kiezen alleen nog voor het westen tot jullie einddoel, Santiago.
Als ik jullie verhaal lees dan is het alsof ik met jullie meeloop. Zoveel dat nog op mijn harde schijf gebrand staat wordt opnieuw geopend. Ik lees de vreugde van jullie pelgrimeren, ik hoor het leed om Marc,jullie pelgrimsgezel die moest afhaken. Ik kan mij weer zo goed het loslaten van geliefden op bezoek voorstellen. Ik waande mij weer de zanger in de cantus te Ostabat. Juist, al die emoties geven inhoud aan jullie camino, een weg waarop de geest geïnspireerd wordt. Mogen jullie gespaard blijven van onheil.
Peregrinos Pier, Luc en Marc, (die thuis met jullie meeloopt) proef verder van dit onvergetelijke gebeuren!
Chris Zottegem
PS Dank voor jullie groet uit Saint-Jean!