Van Varzy naar Charenton-du-Cher (30-4 tot 5-5-07)
30-4-7 Naar Varzy. Afgelegd 19 km totaal 713 km
We worden door schoonbroer Luc afgezet in Tannay (waar we gisteren stopten). Vandaag een korte trip. De GR is een heel mooie afwisseling van bos, golvende velden en kleine dode dorpjes. ’s Middags ploffen we neer aan de oevers van de Beuvron. Het natte gras en de schuine oever zit, ligt, hangt niet zo makkelijk. En wat dacht je? Bij het verder stappen zien we net om de hoek van de schuur achter ons een volledig ingerichte idyllische picknickplek. Bij het binnenkomen van Varzy hangt een bui dreigend boven ons hoofd. Tijd om op café te gaan. Het afgebladderde hotelletje valt goed mee. Lekker eten, gratis digestiefje en veel gebabbel over en geluister naar “Piaf”. En, eindelijk, kunnen de 2 pelgrims hun kleren nog eens in de wasmachine.
1-5-7 Naar Châteauneuf-Val-de-Bargis 22 km totaal 735 km
Gisterenavond nog gauw onze website bekeken op de pc van het hotel. Leuke reacties doen deugd. Na het ontbijt, tijd om afscheid te nemen. Het is eigenaardig hoe makkelijk de emoties los komen tijdens zo een tocht. Stevige omhelzingen en tranen, maar we moeten verder. Het wordt een mooie tocht door le forêt de Ronceaux tot Champlemy. Na een korte rustpauze aan het kerkje trekken we verder naar een mooie grote vijver, l’ étang de la Ferrauderie. Heerlijke plek om te eten en de krant te lezen. Raar om plots de kleine gebeurtenissen te lezen van Gent en omstreken. Het lijkt allemaal zo ver weg. Ons einddoel is Châteauneuf-Val-de-Bargis. Volgens de topogids is daar een gîte voor ‘santiagogangers’. Mevrouw doet open en heeft nog 2 bedden vrij op een kamer waar al iemand ligt. Ze wil hem eerst vragen of hij geen bezwaar heeft maar die man is er niet. Ze geeft ons de raad een kamer te zoeken in hotel Tivoli. We zeggen dat we ons als pelgrim moeilijk kunnen permitteren om elke dag op hotel te gaan en dat we na een uurtje zullen terugkomen. Toch nemen we een kijkje in het hotel. Dat valt mee, een hele nette kamer voor 2 personen voor 25 EUR! Eten mogelijk, menu voor 11 EUR, wijn inbegrepen. We laten dus die kerel uit de gîte gerust. We zijn de enige gasten en hebben het hele terras voor ons alleen. Sint Jacob waakt over ons, denken we. M belt met gemengde gevoelens. Wij missen hem, hij mist ons. Het is ’s avonds heel wat stiller op de kamer want L en P zijn geen grote praters. Na dat drukke weekend gaan we vroeg slapen.
2-5-7 Naar la Maure 35 km totaal 770 km
Zijn linkerschoen baart P zorgen. In Vézelay kwam het stiksel los, nu is er al een gapende opening van 3 cm. Thuis zou ik onmiddellijk naar de winkel rijden want een dure Meindl-schoen mag na 700 km toch nog geen gebreken vertonen! Hier ligt het anders. Zonder schoenen sta je als pelgrim nergens. Er is hier geen “cordonnier” en pas overmorgen in Nevers zal P misschien kunnen geholpen worden. Vandaag is het zwaar bewolkt en veel kouder. We vertrekken om 7u40 en denken aan de “tapis plein” op onze kamer waar een grote plas fruitsap is achtergebleven na een lek in de drinkzak van L. Het wordt een wandeling door het enorme bos “forêt de Bertranges” (7600 ha). In de middeleeuwen stonden hier veel hoogovens gevoed door het beuken- en eikenhout. Ze leverden kanonnen voor de koning. Nu is het vooral de meubelindustrie die het hout gebruikt en ook de tonnenfabrieken die eikenhouten vaten maken voor de wijnindustrie. Enorme, meer dan 100 m lange stapels brandhout boorden het pad af. Het stapt aangenaam en rond 14u zijn we in Chaulgnes. In het postkantoor krijgen we onze stempel. De bar, la Mairie is gesloten. Naast de Mairie is het schooltje. P klopt op een klasdeur en de meester doet open. P vraagt of de gemeente geen logement heeft voor pelgrims. Hij wordt naar een andere meester gestuurd en landt tenslotte bij de directrice. Madame, die zelf les geeft, wil helpen maar in korte tijd staat haar klasje op stelten. De kinderen beleven de grootste pret met le monsieur de Belgique, le marcheur vers Saint-Jacques. Ze geeft het adres van een ouder die ons zou kunnen helpen. Die mevrouw kan enkel zeggen dat de gîte in Chaulgnes is opgedoekt. De volgende ligt 8 km verder. Toe maar! We bellen naar de gîte. Une chambre pour 2. Pas de problème mais sans repas! Alles is dicht in Chaulgnes en dus rest ons enkel wat sneetjes 3 dagen oud brood en wat kaas. We stappen verder naar de gîte. Op de deur hangt een briefje voor M en Mme les marcheurs: Ga de trap op, 2de deur rechts! Een prachtige kamer met 1 groot tweepersoonsbed. A tout à l’ heure! staat ook nog op het briefje. We pakken nog niet uit in de hoop nog een andere kamer te krijgen want ook na 1 maand samen willen we niet knus samen in bed! Na 2 uur wachten ontdekken we dat het grote bed uit 2 kleine bedjes bestaat. Probleem opgelost! Ondertussen komt madame Pascaline ons wat brood en toespijs aanbieden om buiten op te eten. Alles komt dus weer eens in orde.
3-5-7 Naar Nevers 20 km totaal 790 km
Madame Pascaline zag er bij avondlicht 30 uit. Deze morgen lijkt ze 50! Wat lichtinval doet met een mens... Na een royaal ontbijt belt Mme naar het klooster St Gildard in Nevers om een kamer te reserveren. Dat is een goed systeem en bovendien goedkoop. Een prachtig GR-pad brengt ons weer door bossen naar Nevers. De opening in de linkerschoen van P is al 4 cm. Spannend! Zullen we een schoenmaker vinden? Zonder probleem vinden we onze slaapplek door de pijlen “châsse de Bernadette” te volgen, dé toeristische trekpleister van Nevers. Bernadette Soubirous leefde hier in het klooster St Gildard van 1866 tot haar dood in 1879. Na haar dood werd haar lichaam ontgraven in 1909, 1919 en 1925 en telkens was het lichaam intact. Toen heeft men het in een glazen schrijn opgebaard. Er wordt gezegd dat door de aanraking met de lucht de handen en aangezicht zwart werden en dat er daarom een dun laagje was op gegoten is... We branden een kaars dicht bij Bernadette en bladeren in het dikke boek waarin radeloze mensen hun wensen aan Bernadette te kennen geven. Wij smeken op onze blote knietjes om een spoedige genezing van M’s knieën. We bezoeken de kerk van Nevers die in 1945 per vergissing door de RAF zwaar werd beschadigd. Nu, 60 jaar later zijn de restauratiewerken nog steeds bezig. We logeren op een heel mooie kamer met douche in de gang en ’s avonds genieten we met de andere gasten van een lekkere maaltijd. Enkele vrouwen uit Aarlen doen een stukje pelgrimstocht in omgekeerde richting tot Vézelay. Een koppel Fransen is al 9 jaar bezig met de tocht in kleine etappes te doen. Zij is professeur de Français en steekt haar aversie tegen alles wat engels is niet onder stoelen of banken. Hopelijk komt mevrouw ook wat meer gelouterd uit haar pelgrimstocht. We vragen het aan Bernadette. De stille bede van P is in elk geval aanhoord. De schoenen zijn in 10 minuten gratis (!) hersteld door een franse ‘mister minute’.
4-5-7 Naar Grossouvre. Afgelegd 27 km totaal 817 km
Bij het ontbijt zet madame le professeur haar offensief tegen Engeland ongestoord verder. Haar echtgenoot merkt droogjes op dat de 100-jarige oorlog al lang voorbij is. “ Ze hebben al onze woorden gestolen, en geven ze vervormd terug” zegt ze in overigens voortreffelijk frans. Na het krijgen van dé stempel zoeken we het juiste pad. Niet makkelijk, in Nevers staan geen GR-tekens. Na wat zoeken en kaartlezen lukt het. Om 9u 15 steken we de Loire over. Een machtige, brede rivier. We komen in het departement Cher. Even later moeten we voor het eerst onze stokken gebruiken omdat de doorweg verhinderd wordt door tientallen verticale draden vol met processierupsen. Het vlot niet vandaag. We raken maar niet vooruit en stilzwijgend vinden we het een lange tocht. De schuld van hele rechte, eindeloos lange stukken asfalt. We komen in Apremont, het enige dorp in het departement dat zich het label mag aanmeten van “l’ un des plus beaux villages de la France”. Het is inderdaad prachtig! Nu volgt een 8 km lange weeral eindeloze asfaltbaan. Aan chateau de Grossouvre willen we een stukje GR afsnijden. Een man op een tractor wijst de weg en zegt langs zijn neus weg dat hij ook gîtes heeft en regelmatig pelgrims ontvangt. Na het horen van alle lekkers dat hij kan aanbieden, er is zelfs een zwembad, twijfelen we niet langer. Voor slechts 45 EUR all in krijgen we nog een rondleiding ook. In dit kasteel verbleven ooit Catherina Di Medici, Karel IX, Hendrik III en Napoleon III. De man kocht kasteel en tuintje van 27 ha in 1998 en is op zijn eentje (een titanenwerk) aan de restauratie bezig. Later wil ie er zijn verzameling wapens tentoonstellen. Hij is royalist en steekt het niet weg! Hier komen we ooit nog eens met onze vrouwen terug! Een zalige plek...
5-5-7 Naar Charenton-du-Cher 36 km totaal 853 km
Of we zijn té veel verwend met mooie landschappen, of we hebben een mindere dag. In elk geval genieten we niet ten volle van het landschap. Niet dat er iets mis mee is, maar het is wat gewoontjes. Zoiets als Wachtebeke?? Maar, we schieten wel goed op! Fris en bewolkt, maar geen regen. Langs kanaal de Berry waden we door hoog gras en worden behoorlijk nat. Tijd voor getten (P) en regenpijpen (L). ‘Slaping’ vinden is weer een probleem. De adresjes uit de gids ( wel van 2004) kloppen bijna niet meer. Ofwel gesloten ofwel weg....We bellen een gîte in Laugère. Geen probleem, wel duur, 60 EUR zonder eten ( prix special pour pèlerins). De man geeft ook een adres door in Charenton-du-Cher. Mme Mativon ontvangt pelgrims “à un prix raisonnable”. In Charenton, na 36 km stappen vinden we haar huis, statig, groot, magnifiek! Enkele zolderkamers staan tot onze beschikking. We krijgen bovendien een voortreffelijke maaltijd + ontbijt voor slechts 20 EUR. Het huis, bemeubeld in stijl Napoleon, wordt al 200 jaar bewoond door de familie. De gastheer en vrouw leven in spanning voor de volgende dag, l’ élection, de verkiezing! Mr Sarkozy zal zeker winnen??? ’s Avonds wordt er nog een plaats gereserveerd voor de volgende dag bij de zusters Franciscanen in St Amand-Montrond. Een heerlijke nacht met als kers op de taart een vol uur het gezang van een nachtegaal. Alhoewel, ’s morgens blijkt dat P het snurken van M heeft overgenomen, alleen dat éne uurtje niet?
We worden door schoonbroer Luc afgezet in Tannay (waar we gisteren stopten). Vandaag een korte trip. De GR is een heel mooie afwisseling van bos, golvende velden en kleine dode dorpjes. ’s Middags ploffen we neer aan de oevers van de Beuvron. Het natte gras en de schuine oever zit, ligt, hangt niet zo makkelijk. En wat dacht je? Bij het verder stappen zien we net om de hoek van de schuur achter ons een volledig ingerichte idyllische picknickplek. Bij het binnenkomen van Varzy hangt een bui dreigend boven ons hoofd. Tijd om op café te gaan. Het afgebladderde hotelletje valt goed mee. Lekker eten, gratis digestiefje en veel gebabbel over en geluister naar “Piaf”. En, eindelijk, kunnen de 2 pelgrims hun kleren nog eens in de wasmachine.
1-5-7 Naar Châteauneuf-Val-de-Bargis 22 km totaal 735 km
Gisterenavond nog gauw onze website bekeken op de pc van het hotel. Leuke reacties doen deugd. Na het ontbijt, tijd om afscheid te nemen. Het is eigenaardig hoe makkelijk de emoties los komen tijdens zo een tocht. Stevige omhelzingen en tranen, maar we moeten verder. Het wordt een mooie tocht door le forêt de Ronceaux tot Champlemy. Na een korte rustpauze aan het kerkje trekken we verder naar een mooie grote vijver, l’ étang de la Ferrauderie. Heerlijke plek om te eten en de krant te lezen. Raar om plots de kleine gebeurtenissen te lezen van Gent en omstreken. Het lijkt allemaal zo ver weg. Ons einddoel is Châteauneuf-Val-de-Bargis. Volgens de topogids is daar een gîte voor ‘santiagogangers’. Mevrouw doet open en heeft nog 2 bedden vrij op een kamer waar al iemand ligt. Ze wil hem eerst vragen of hij geen bezwaar heeft maar die man is er niet. Ze geeft ons de raad een kamer te zoeken in hotel Tivoli. We zeggen dat we ons als pelgrim moeilijk kunnen permitteren om elke dag op hotel te gaan en dat we na een uurtje zullen terugkomen. Toch nemen we een kijkje in het hotel. Dat valt mee, een hele nette kamer voor 2 personen voor 25 EUR! Eten mogelijk, menu voor 11 EUR, wijn inbegrepen. We laten dus die kerel uit de gîte gerust. We zijn de enige gasten en hebben het hele terras voor ons alleen. Sint Jacob waakt over ons, denken we. M belt met gemengde gevoelens. Wij missen hem, hij mist ons. Het is ’s avonds heel wat stiller op de kamer want L en P zijn geen grote praters. Na dat drukke weekend gaan we vroeg slapen.
2-5-7 Naar la Maure 35 km totaal 770 km
Zijn linkerschoen baart P zorgen. In Vézelay kwam het stiksel los, nu is er al een gapende opening van 3 cm. Thuis zou ik onmiddellijk naar de winkel rijden want een dure Meindl-schoen mag na 700 km toch nog geen gebreken vertonen! Hier ligt het anders. Zonder schoenen sta je als pelgrim nergens. Er is hier geen “cordonnier” en pas overmorgen in Nevers zal P misschien kunnen geholpen worden. Vandaag is het zwaar bewolkt en veel kouder. We vertrekken om 7u40 en denken aan de “tapis plein” op onze kamer waar een grote plas fruitsap is achtergebleven na een lek in de drinkzak van L. Het wordt een wandeling door het enorme bos “forêt de Bertranges” (7600 ha). In de middeleeuwen stonden hier veel hoogovens gevoed door het beuken- en eikenhout. Ze leverden kanonnen voor de koning. Nu is het vooral de meubelindustrie die het hout gebruikt en ook de tonnenfabrieken die eikenhouten vaten maken voor de wijnindustrie. Enorme, meer dan 100 m lange stapels brandhout boorden het pad af. Het stapt aangenaam en rond 14u zijn we in Chaulgnes. In het postkantoor krijgen we onze stempel. De bar, la Mairie is gesloten. Naast de Mairie is het schooltje. P klopt op een klasdeur en de meester doet open. P vraagt of de gemeente geen logement heeft voor pelgrims. Hij wordt naar een andere meester gestuurd en landt tenslotte bij de directrice. Madame, die zelf les geeft, wil helpen maar in korte tijd staat haar klasje op stelten. De kinderen beleven de grootste pret met le monsieur de Belgique, le marcheur vers Saint-Jacques. Ze geeft het adres van een ouder die ons zou kunnen helpen. Die mevrouw kan enkel zeggen dat de gîte in Chaulgnes is opgedoekt. De volgende ligt 8 km verder. Toe maar! We bellen naar de gîte. Une chambre pour 2. Pas de problème mais sans repas! Alles is dicht in Chaulgnes en dus rest ons enkel wat sneetjes 3 dagen oud brood en wat kaas. We stappen verder naar de gîte. Op de deur hangt een briefje voor M en Mme les marcheurs: Ga de trap op, 2de deur rechts! Een prachtige kamer met 1 groot tweepersoonsbed. A tout à l’ heure! staat ook nog op het briefje. We pakken nog niet uit in de hoop nog een andere kamer te krijgen want ook na 1 maand samen willen we niet knus samen in bed! Na 2 uur wachten ontdekken we dat het grote bed uit 2 kleine bedjes bestaat. Probleem opgelost! Ondertussen komt madame Pascaline ons wat brood en toespijs aanbieden om buiten op te eten. Alles komt dus weer eens in orde.
3-5-7 Naar Nevers 20 km totaal 790 km
Madame Pascaline zag er bij avondlicht 30 uit. Deze morgen lijkt ze 50! Wat lichtinval doet met een mens... Na een royaal ontbijt belt Mme naar het klooster St Gildard in Nevers om een kamer te reserveren. Dat is een goed systeem en bovendien goedkoop. Een prachtig GR-pad brengt ons weer door bossen naar Nevers. De opening in de linkerschoen van P is al 4 cm. Spannend! Zullen we een schoenmaker vinden? Zonder probleem vinden we onze slaapplek door de pijlen “châsse de Bernadette” te volgen, dé toeristische trekpleister van Nevers. Bernadette Soubirous leefde hier in het klooster St Gildard van 1866 tot haar dood in 1879. Na haar dood werd haar lichaam ontgraven in 1909, 1919 en 1925 en telkens was het lichaam intact. Toen heeft men het in een glazen schrijn opgebaard. Er wordt gezegd dat door de aanraking met de lucht de handen en aangezicht zwart werden en dat er daarom een dun laagje was op gegoten is... We branden een kaars dicht bij Bernadette en bladeren in het dikke boek waarin radeloze mensen hun wensen aan Bernadette te kennen geven. Wij smeken op onze blote knietjes om een spoedige genezing van M’s knieën. We bezoeken de kerk van Nevers die in 1945 per vergissing door de RAF zwaar werd beschadigd. Nu, 60 jaar later zijn de restauratiewerken nog steeds bezig. We logeren op een heel mooie kamer met douche in de gang en ’s avonds genieten we met de andere gasten van een lekkere maaltijd. Enkele vrouwen uit Aarlen doen een stukje pelgrimstocht in omgekeerde richting tot Vézelay. Een koppel Fransen is al 9 jaar bezig met de tocht in kleine etappes te doen. Zij is professeur de Français en steekt haar aversie tegen alles wat engels is niet onder stoelen of banken. Hopelijk komt mevrouw ook wat meer gelouterd uit haar pelgrimstocht. We vragen het aan Bernadette. De stille bede van P is in elk geval aanhoord. De schoenen zijn in 10 minuten gratis (!) hersteld door een franse ‘mister minute’.
4-5-7 Naar Grossouvre. Afgelegd 27 km totaal 817 km
Bij het ontbijt zet madame le professeur haar offensief tegen Engeland ongestoord verder. Haar echtgenoot merkt droogjes op dat de 100-jarige oorlog al lang voorbij is. “ Ze hebben al onze woorden gestolen, en geven ze vervormd terug” zegt ze in overigens voortreffelijk frans. Na het krijgen van dé stempel zoeken we het juiste pad. Niet makkelijk, in Nevers staan geen GR-tekens. Na wat zoeken en kaartlezen lukt het. Om 9u 15 steken we de Loire over. Een machtige, brede rivier. We komen in het departement Cher. Even later moeten we voor het eerst onze stokken gebruiken omdat de doorweg verhinderd wordt door tientallen verticale draden vol met processierupsen. Het vlot niet vandaag. We raken maar niet vooruit en stilzwijgend vinden we het een lange tocht. De schuld van hele rechte, eindeloos lange stukken asfalt. We komen in Apremont, het enige dorp in het departement dat zich het label mag aanmeten van “l’ un des plus beaux villages de la France”. Het is inderdaad prachtig! Nu volgt een 8 km lange weeral eindeloze asfaltbaan. Aan chateau de Grossouvre willen we een stukje GR afsnijden. Een man op een tractor wijst de weg en zegt langs zijn neus weg dat hij ook gîtes heeft en regelmatig pelgrims ontvangt. Na het horen van alle lekkers dat hij kan aanbieden, er is zelfs een zwembad, twijfelen we niet langer. Voor slechts 45 EUR all in krijgen we nog een rondleiding ook. In dit kasteel verbleven ooit Catherina Di Medici, Karel IX, Hendrik III en Napoleon III. De man kocht kasteel en tuintje van 27 ha in 1998 en is op zijn eentje (een titanenwerk) aan de restauratie bezig. Later wil ie er zijn verzameling wapens tentoonstellen. Hij is royalist en steekt het niet weg! Hier komen we ooit nog eens met onze vrouwen terug! Een zalige plek...
5-5-7 Naar Charenton-du-Cher 36 km totaal 853 km
Of we zijn té veel verwend met mooie landschappen, of we hebben een mindere dag. In elk geval genieten we niet ten volle van het landschap. Niet dat er iets mis mee is, maar het is wat gewoontjes. Zoiets als Wachtebeke?? Maar, we schieten wel goed op! Fris en bewolkt, maar geen regen. Langs kanaal de Berry waden we door hoog gras en worden behoorlijk nat. Tijd voor getten (P) en regenpijpen (L). ‘Slaping’ vinden is weer een probleem. De adresjes uit de gids ( wel van 2004) kloppen bijna niet meer. Ofwel gesloten ofwel weg....We bellen een gîte in Laugère. Geen probleem, wel duur, 60 EUR zonder eten ( prix special pour pèlerins). De man geeft ook een adres door in Charenton-du-Cher. Mme Mativon ontvangt pelgrims “à un prix raisonnable”. In Charenton, na 36 km stappen vinden we haar huis, statig, groot, magnifiek! Enkele zolderkamers staan tot onze beschikking. We krijgen bovendien een voortreffelijke maaltijd + ontbijt voor slechts 20 EUR. Het huis, bemeubeld in stijl Napoleon, wordt al 200 jaar bewoond door de familie. De gastheer en vrouw leven in spanning voor de volgende dag, l’ élection, de verkiezing! Mr Sarkozy zal zeker winnen??? ’s Avonds wordt er nog een plaats gereserveerd voor de volgende dag bij de zusters Franciscanen in St Amand-Montrond. Een heerlijke nacht met als kers op de taart een vol uur het gezang van een nachtegaal. Alhoewel, ’s morgens blijkt dat P het snurken van M heeft overgenomen, alleen dat éne uurtje niet?
