Vanaf 31 maart 2007 maken Marc Sedeyn, Pier (Jean-Pierre) Verfaillie en Luc De Corte vanuit Gent België een pelgrimstocht naar Santiago De Compostela.

12 april 2007

Reisverslag van Gent tot Oignies (31/3 - 9/4)

België

31/03/07 20 km

Eindelijk. Het is zover ! Na maanden voorbereiding kunnen we vertrekken. Het weer is goed. We kunnen zonder regencape aan stappen. Eerst een viering in de Sint- Jacobskerk. Priester Jan is er op tijd geraakt, na een begrafenisdienst in Mere. Wat zijn we allemaal die man dankbaar…De doorleefde manier waarop hij de viering leidde was werkelijk ontroerend en zal ons voor de rest van ons leven bijblijven. Nooit gedacht dat er zoveel emoties zouden loskomen bij ons. Collega’s en vrienden van Pier zorgden voor een machtige muzikale omlijsting. De teksten komen pas nu tot uiting. We hebben alle drie een krop in de keel en zijn echt ontroerd bij het zien van zoveel bewogen mensen. Het infobord dat M had samengesteld oogst veel succes. We vertrekken na afscheid van vrienden en familie richting Makkegem Schelderode. Een 25 mensen begeleiden ons op onze eerste tocht. ‘s Avonds eten we nog samen met vrienden en familie in ’t Bakkershof te Makkegem. Wat verder in de straat logeren we bij Michiel en Ann en ervaren voor het eerst een grote gastvrijheid.

01/04/07 28 km

Vandaag gaat onze tocht naar De Gavers in Geraardsbergen. We staan op om 6u30 en worden getrakteerd op een uitgebreid ontbijt.Wat is die rugzak zwaar! Pijn aan de schouders en een heupband die steeds weer loskomt. In Velzeke houden wij onze eerste rustpauze. Het weer blijft goed en we komen vlotjes aan op de camping van de Gavers. Er is nog wat familie van L gekomen en we kunnen genieten van een biertje op het terras van het café. Er wordt nog nagepraat over de geslaagde viering .We kunnen iets eten in de café. Om half negen liggen we al in ons tentje. Dat is even wennen! Half negen? Dan begint de avond toch maar pas? Toch is er niemand die tegensputtert en een uurtje later slaapt iedereen.

02/04/07 34 km

Brugelette (tot voor een paar weken nooit van gehoord) is onze volgende bestemming. M en L goed geslapen, P niet. Slaapzak te licht, letterlijk en figuurlijk. Blijkbaar gaat het niet samen: een lichte slaapzak die bovendien veel warmte geeft? Het vriest nog ’s nachts en de idee dat we naar het zuiden trekken heeft P blijkbaar doen vergeten dat we eerst nog door België en Noord-Frankrijk moeten. Gelukkig zijn we nog niet ver en kan alles nog gewisseld worden. Vertrokken om half acht en om 9u de grens met Henegouwen overgestoken. Vanaf nu wordt Frans de voertaal voor de komende 1900 km. Mooie landschap en prachtig warm weer. In Hellebecq kunnen we eten . Het parcours volgt voor een groot stuk de GR 129. We schieten goed op. In Glaude staan we plots voor een afgesloten spoorwegovergang. Nochtans niets te zien op de stafkaart. De TGV heeft ervoor gezorgd dat heel wat overgangen zomaar werden afgesloten. Goede zaak voor de treinreiziger maar een slechte zaak voor de wandelaar.Dus 2 km extra wandelen. We komen na 34 km toe op een bijzonder smoezelige camping. Smerig sanitair dat je alle lust om te douchen ontneemt. We staan wel op een mooie plek aan de oevers van “La Dendre”. 4m breed en zeer helder. Gelukkig hebben we deze middag gegeten want hier is er niets. Wat kan een pakje soep met wat oud brood toch smaken. P belt naar zijn schoondochter om te weten hoe het zit met de nakende bevalling. Nog niets. Een eerste kleinkind wordt verwacht…Om 19u45 duiken we in ons tentje. Opblijven tot half negen zit er niet meer in.


03/04/07 23 km

Naar Mons (Bergen). Klinkt al goed als je kan zeggen: ben te voet van Gent naar Mons gegaan…Bijna het hele traject volgen we de GR 129. Onderweg zien we spelende hazen en een hermelijn, nog helemaal in witte wintervacht met een zwart staartje. Veel frisser dan gisteren. Onderweg luistert P via miniradiootje naar “ het beste moet nog komen” op radio 1, hier in het begin van Walenland nog perfect te ontvangen. Gast Chris Dussauchoit vertelt over de grootste emotie van zijn leven: het moment waarop hij in de kraamkliniek zijn eerstgeborene in zijn armen kreeg en van het ene naar het andere moment besefte dat hij vader was geworden. P denkt aan zijn eerste kleinkind dat nu toch wel gauw moet komen. Wij moeten niet lang denken wanneer wij onze laatste grote emotie doormaakten. Verleden zaterdag op onze pelgrimsviering…Henegouwen zier er troosteloos en afgeleefd uit. Vervallen gebouwen, zwerfvuil overal en alles schreeuwt om een likje verf. In het toeristenbureau van Mons krijgen we onze stempel. De Elisabethkerk is open: we gaan er binnen om een kaarsje te branden. Elk van ons heeft zo zijn redenen. De camping ligt even buiten het stadscentrum. Pas aangekomen en geïnstalleerd verneemt P via SMS de geboorte van Tuur! Prachtig is dat. s’Avonds wordt er in een restaurantje uitvoerig geklonken op Tuur. Het ventje moest het eens weten... We slapen als rozen.

04/04/07 21 km

Naar Epinois zijn er geen kleine baantjes te volgen. We moeten langs grote wegen lopen. Saai is dat. We lopen richting Thuin en komen de eerste heuvels tegen. De terrils van de Borinage. Rond de middag zijn we in Binche, mooie locatie om een stempeltje te halen voor in onze Credencial, het gele boekje dat via stempels moet bewijzen dat we de tocht echt gemaakt hebben. Even buiten Binche vinden we een residentiële camping. Normaal aanvaardt de uitbater geen tentjes. Wanneer hij onze schelp bemerkt geeft hij ons plots de toestemming om gratis te kamperen. We krijgen een hele mooie plek aan een visvijver. We mogen gebruik maken van het toilet, dat qua smerigheid alles overtreft. We krijgen ook een tafel en tuinstoelen. Het is mooi weer. Padden en kikkers leggen eitjes aan de zonnekant van de vijver. Radio 1 is nog te ontvangen via AM. Op FM wordt de zender weggedrukt door Waalse zenders. De weersvoorspellingen blijven gunstig. Warm overdag, maar koud in de nacht.

05/04/07 19 km

L en P om 4u wakker geworden van de kou. Jaloers van het zachte gesnurk van M die daar duidelijk geen last van heeft. De tent voelt kartonachtig aan als ze wordt opgevouwen. De aluminiumstokjes doen de vingers verstijven. Weerom is het M die daar blijkbaar geen last van heeft. Het duurt ruim een uur voordat de koude uit de vingers is verdwenen. Het parcours brengt ons via een bijzonder modderig pad naar Lobbes bij Thuin. Hier steken we de Samber over. We kunnen ’s middags eten in een eenvoudige brasserie. Rond 14u30 komen we aan op een camping te Biesmes met wel honderd stacaravans. We zijn daar helemaal alleen, het lijkt wel een uitgestorven plek. Een telefoontje naar de eigenares helpt ons verder. We mogen ons installeren en binnen een uurtje zal ze komen om ons in te schrijven. We kunnen iets drinken in de kantine. Het sanitair is hier weer niet te doen. Verstopte toiletten, losse kranen, scheve lavabo’s, en alles in maanden niet gekuist. Enfin, we willen niet moeilijk doen. We zijn al blij dat we hier zijn. M met zijn knieën, P met zijn hamerteen en L met zijn achillespees...



06/04/07 25 km

Cerfontaine: daar zijn we vroeger nog geweest en daar moeten we vandaag naar toe. Pal naar het zuiden. Vanaf Castillon ( klinkt heel Spaans maar we zijn nog in Henegouwen) wordt het pad weer mooier. We zijn op de GR 125. We verbazen ons over de bijzonder uitgestrekte landerijen hier. Dat levert enkele mooie foto’s op. Enkel zand en lucht. Het wordt oprecht warm. Wat een geluk hebben we toch al gehad met het weer! In Cerfontaine steken we de stuwdam over. Alles lijkt uitgestorven. We zijn er helemaal alleen. We komen aan op camping La Besace. Officieel gaat de camping overmorgen open (Pasen). Er moet nog begonnen worden met de opkuis. Blijkbaar toch een probleem hier in de provincie... M en L doen nog wat inkopen. Ze kopen een frisdrank om toe te voegen aan ons drinkwater voor onderweg: dat smaakt lekkerder dan gewoon water. Weer een heel koude nacht. Weer zijn P en L jaloers op M die slaapt als een baby... Zij kunnen er alleen maar naar luisteren.

07/04/07 27 km

Vandaag gaat de tocht naar Olloy-sur-Viroin. Een variant van de GR 125 brengt ons naar Mariembourg. In een taverne kunnen we nog een dagschotel krijgen. Gewone aardappelen ( joepie! eens geen frieten!) met boontjes, worst en een slaatje. Het smaakt overheerlijk. De ober staat versteld over de manier waarop onze borden zijn afgelikt. Hij kan ze bij manier van spreken zo weer in de kast zetten. We trekken verder via Nismes naar Dourbes. Hier pikken we in op de GR 12, die later overgaat in de GR 654. Hier begint de echte pelgrimsroute. We zullen de GR 654 zo een 1500 km volgen tot diep in Frankrijk. Dank je wel stafkaartlezer M om ons na 200 km aanlooproute tot hier te brengen. Vandaag ervaren we voor het eerst enkele nijdige klimmetjes. Het landschap is veranderd. We zijn nu in de Ardennen. Voor het eerst in Wallonië komen we aan op een deftige camping. We zijn nu in Olloy. De uitbater herkent ons onmiddellijk als pelgrims. Wij zijn de eersten dit seizoen. Hij verkoopt ons graag een fles wijn voor de democratische prijs van €3 uit medelijden want er is geen kantine op de camping. Voor het eerst is het zwaar bewolkt en frisjes. Vanavond eten we oud brood met wat soep uit het pakje. Toch best gezellig in onze tentjes.

08/04/07 Pasen 15 km

Vandaag gaan we naar Oignies. Het was weer een bijzonder koude nacht met temperaturen van -5°. L en P worden om 4u weer spontaan wakker en kunnen weer luisteren naar het rustige geronk van M. De ijstent wordt weer opgeborgen en met verkleumde vingers kunnen we weer vertrekken. Het wordt een mooie tocht door het bos. Dicht bij Oignies zien we een dametje op haar paasbest die richting kerk stapt. Het is vandaag Pasen en als pelgrim willen we de mis bijwonen. Luid en vrolijk klokkengelui roept ons naar de kerk. Het is half elf. Drie pelgrims, vuile schoenen, modderige broek, gaan midden in de kerk zitten. Een zwarte parochiepriester probeert wat Afrikaanse sfeer in de kerkdienst te brengen. Hij legt ons enthousiast uit dat Pasen vooral “ un jour de joie “ is en is duidelijk van plan om daar aan mee te helpen. Hij zwaait heel kwistig met de kwispel en schept er duidelijk genoegen in dat hij de kerkgangers uitvoerig met wijwater kan besprenkelen. Hij stelt ons gerust door er bij te zeggen: “Ne craignez rien!” Bij de terugkeer naar het altaar merkt hij plots het parochiekoor op. Die zijn nog niet gezegend! Uitvoerig doopt hij de kwispel in het wijwatervat en nadert het zingende kerkkoor. De zangers zien hem naderen en trekken hun hoofd tussen hun schouders.Met veel verve besprenkelt hij de zangers. C’est un jour de joie, zegt hij nog een keer. Op het einde van de dienst bedankt hij alle aanwezigen maar in het bijzonder les pèlerins die speciaal naar zijn dienst zijn gekomen. In de pastorie krijgen we bovendien nog een stempel in onze Credencial.
Buiten staan Katrien, Luc en Tina ons op te wachten. Deze nacht kunnen wij genieten van hun gastvrijheid in hun huisje. Ze brengen er ons via een bospad naar toe. Het wordt een zeer gezellige avond met lekker eten en voorzien van de nodige dranken. Dank u wel voor de gastvrijheid.

09/04/07

Rustdag

L en M krijgen bezoek en P wordt door zijn broer naar Gent gebracht om even kleinkind Tuurke te bezoeken. Morgen heel vroeg wordt P dan teruggebracht. Morgen...dan stappen we Frankrijk binnen... Nog 2500 km.

De foto's van dit eerste deel kan je bekijken als je op onderstaande link klikt:

http://foto.zita.be/3912234135